1 Mayıs

1 Mayış , işçinin emekçinin bayramı kutlu olsun ! Artık nasıl nerede yaşatılıyor ve kutlanıyorsa ... Özellikle İstanbul'da son iki yılda yaşanılan yasaklar , hayatı yaşanılmaz bir hale getirirken ortaya çıkan fotoğraflarda , bu çağda asker devlete karşı çıkanların aslında nasıl bir yasakçı zihniyetin arkasına sığındıklarını gösteriyor, keşke o askerler o meydana gitmeseydi ! Bu görüntüler bence halkın vicdanını yaralamıştır , askerin konuya müdahil edilmesi hoş değil gibi ...

Bu emek ve dayanışma gününü kutluyoruz , aşağıda bilgilendirme amacıyla olayın geçmişine yönelik bazı yazılarlar , fotoğraflar , afişler , posterler bulacaksınız birde Rosa Luxemburg'un bir yazısını bazı şarkı ve marş sözlerini vs ...

Çoşku ve barış içinde yaşanması ve kutlanması dileğiyle...

----

1 Mayıs'ın Kökenleri Nedir?
Rosa Luxemburg
Şubat 1894

Bir proleter bayram gününü, sekiz saatlik iş gününü elde etme aracı olarak kullanma düşüncesi ilk kez Avustralya'da doğdu. Avustralyalı işçiler, 1856'da, sekiz saatlik işgünü lehinde gösteriler yaparak, toplantılar ve eğlenceler düzenleyerek, hep birlikte bir günlük iş bırakmaya karar verdiler. Bu kutlamanın yapılacağı gün olarak da 21 Nisan tarihi saptandı. Avustralyalı işçiler bu kararı, yalnızca 1856'da uygulamaya niyetlenmişlerdi. Ama bu ilk kutlamanın Avustralyalı proleter kitleler üzerinde çok büyük etkisi oldu, onları canlandırıp yeni bir heyecana yol açtı ve bu kutlamanın her yıl tekrarlanmasına karar verildi.

Gerçekten işçilere, kendi kendilerine kararlaştırdıkları bir anda, kitle halinde işi bırakmaktan daha fazla cesaret ve kendi gücüne güven duygusunu ne verebilirdi? Fabrikaların ve atölyelerin ebedi kölelerine, kendi öz birliklerini toplamaktan daha fazla ne cesaret verebilirdi? Böylece, proleter bir kutlama günü düşüncesi hızla benimsendi ve Avustralya'dan diğer ülkelere yayılmaya başladı, ta ki sonunda tüm proleter dünyayı fethedene dek.

Avustralyalı işçilerin örneğini ilk izleyen Amerikalılar oldu. 1886'da l Mayıs'ın evrensel bir iş bırakma günü olmasına karar verdiler, l Mayıs'ta 200 bin Amerikalı işçi iş bıraktı ve 8 saatlik işgünü talebinde bulundu. Daha sonra uygulanan polisiye ve yasal baskılarla, işçilerin bu ölçekte bir gösteriyi tekrarlaması birkaç yıl engellendi. Yine de 1888'de bu yolda yeniden karar aldılar ve gelecek gösterinin l Mayıs 1890'da olmasını kararlaştırdılar.

Bu sırada Avrupa'daki işçi hareketi de güçlendi ve canlandı. Bu hareketin en güçlü ifadesi, 1889'da toplanan Uluslararası İşçiler Kongresi oldu. 400 delegenin katıldığı bu Kongrede, sekiz saatlik işgünü talebinin en başta yer alması gerektiği yolunda karar alındı. Bunun üzerine Fransız sendikalarının temsilcisi, Bordeaux'lu işçi Lavigne, bu talebin tüm ülkelerde evrensel bir iş bırakma ile dile getirilmesini teklif etti. Amerikan işçilerinin temsilcisi, yoldaşlarının l Mayıs 1890'da grev yapılması yolunda aldığı karara dikkat çekti ve Kongre bu tarihte uluslararası bir proletarya gününün kutlanmasına karar verdi.

Otuz yıl önce Avustralyalı işçiler, aslında yalnızca bir günlük kutlama düşünmüşlerdi. Kongre, tüm ülkelerin işçilerinin, l Mayıs 1890'da sekiz saatlik işgünü için, hep birlikte gösteriler yapmasını kararlaştırdı. Kimse bu kutlamanın daha sonraki yıllarda da tekrarlanmasından söz etmedi. Doğal olarak, kimse, bu düşüncenin bir şimşeğin çakışı gibi başarı kazanacağını ve işçi sınıfı tarafından kısa zamanda benimseneceğini önceden göremezdi. Bununla birlikte, l Mayıs'ın her yıl kutlanacak sürekli bir kurum haline getirilmesinin gerekliliğini herkesin kavraması ve hissetmesi için, l Mayıs'ın yalnızca bir kez kutlanması yeterli oldu.

İlk l Mayıs'ta sekiz saatlik işgününün uygulanması talep edildi. Ama bu hedefe ulaşıldıktan sonra da, l Mayıs'ın kutlanmasına son verilmedi. İşçilerin burjuvazi ve egemen sınıf karşısındaki mücadelesi devam ettiği sürece, ve tüm talepleri karşılanmadığı sürece, l Mayıs, işçi sınıfının bu taleplerinin her yıl dile getirildiği gün olacaktır. Ve daha iyi günler doğduğunda, dünya işçi sınıfı kurtulduğunda, büyük bir olasılıkla insanlık o zaman da l Mayıs'ı, geçmişte verilen zorlu mücadelelerin ve çekilen acıların anısına yine kutlayacaktır.

---

Bir marştan ...

...

1 Mayıs 1 Mayıs
İşçinin, emekçinin bayramı
Devrimin şanlı yolunda
İlerleyen halkın bayramı

Yepyeni bir güneş doğar

Dağların doruklarından

Mutlu bir hayat filizlenir

Kavganın ufuklarında

Yurdumun mutlu günleri

Mutlak gelen gündedir
1 Mayıs 1 Mayıs
İşçinin, emekçinin bayramı
Devrimin şanlı yolunda
İlerleyen halkın bayramı

...

----------

Enternasyonel Sözleri

Uyan artık uykudan uyan

Uyan esirler dünyası

Zulme karşı hıncımız volkan

Bu ölüm dirim kavgası

Yıkalım bu köhne düzeni

Biz başka alem isteriz

Bizi hiçe sayanlar bilsin

Bundan sonra her şey biziz

Bu kavga en sonuncu kavgamızdır artık

Enternasyonelle kurtulur insanlık

Tanrı, paşa, bey, ağa, sultan

Bizleri nasıl kurtarır

Bizleri kurtaracak olan

Kendi kollarımızdır

İsyan ateşini körükle

Zulmü rüzgarlara savur

Kollarının bütün gücüyle

Tavı gelen demire vur

Bu kavga en sonuncu kavgamızdır artık

Enternasyonelle kurtulur insanlık

Hem fabrikalar hem de toprak

Her şeY emekçinin malı

Tufeyliye tanımayız hak

DünyA emeğin olmalı

Cellatların döktükleri kan

Kendilerini boğacak

Bu kan denizinin ufkunda

Kızıl bir güneş doğacak

Bu kavga en sonuncu kavgamızdır artık

Enternasyonelle kurtulur insanlık

Söz: eugene pottıer

Müzik:pierre degeyter

----

As IWW songwriter Joe Hill wrote in one of his most powerful songs:

Workers of the world, awaken!

Rise in all your splendid might

Take the wealth that you are making,

It belongs to you by right.

No one will for bread be crying

We'll have freedom, love and health,

When the grand red flag is flying

In the Workers' Commonwealth.

---

Tüm yazı ve fotoğraflar alıntıdır .